Clomiphene Citrate 50 mg 60 tablets Sterling Knight

Clomifenecitraat 50 mg 60 tabletten Sterling Knight

Clomifenecitraat wordt gebruikt om onvruchtbaarheid bij vrouwen te behandelen. Het werkt door een toename te stimuleren in de hoeveelheid hormonen die de groei en afgifte van een rijpe eicel (ovulatie) ondersteunen.

Presentatie

60 tabletten, elke tablet bevat 50 mg clomifeencitraat

Bescherming

hologram met serienummer en verificatiecode

Ovulatie

Ovulatie is het maandelijkse proces waarbij het vrouwelijke voortplantingssysteem een rijpe eicel produceert. Tijdens de ovulatie geeft de hypofyse in de hersenen twee hormonen af: follikelstimulerend hormoon (FSH) en luteïniserend hormoon (LH). Samen staan deze hormonen bekend als gonadotrofinen. FSH fungeert als een 'boodschapper' die door de hypofyse wordt gestuurd om de ontwikkeling van follikels in de eierstokken te stimuleren, die elk één eicel bevatten. LH is verantwoordelijk voor het op gang brengen van de eisprong (ovulatie).

Tijdens de eerste helft van de menstruatiecyclus produceren de follikels in de eierstokken het hormoon estradiol, dat de groei van het baarmoederslijmvlies (endometrium) en de productie van het waterige 'rauwe eiwit' van het baarmoederhalsslijm stimuleert. Dit slijm helpt de zaadcellen omhoog te zwemmen door de baarmoeder naar de eileiders. Na ongeveer twee weken geeft de hypofyse een golf van LH-hormoon af, wat de ovulatie op gang brengt. In dit stadium begint de follikel, nu bekend als het corpus luteum, het hormoon progesteron te produceren, dat dient om het baarmoederslijmvlies dikker te maken ter voorbereiding op een mogelijke zwangerschap. Twee weken na de ovulatie, als er geen zwangerschap is opgetreden, stopt het corpus luteum met de progesteronproductie, stoot het baarmoederslijmvlies af en treedt menstruatiebloeding op.

Ovulatie-inducerende vruchtbaarheidsmedicijnen.Er zijn talloze aandoeningen die het vermogen van het lichaam om effectief te ovuleren kunnen belemmeren. Een van de belangrijkste manieren om dit probleem aan te pakken, is met medicijnen die de ovariële follikels stimuleren om meerdere eicellen in één cyclus te produceren. De twee meest voorkomende vruchtbaarheidsmedicijnen die worden gebruikt om de ovulatie te bevorderen, zijn clomifeencitraat (Clomid of Serophene) en gonadotropinen (Follistim, Menopur, Bravelle en Gonal-F).

Clomifene is een synthetische chemische stof die oraal wordt ingenomen en die zich bindt aan oestrogeenreceptoren in de hersenen en zorgt ervoor dat de FSH-spiegels in de hypofyse stijgen (zie hieronder). Gonadotropinen zijn identiek aan de menselijke eiwithormonen FSH en LH en omzeilen, via injectie toegediend, de hypofyse en stimuleren direct de eierstokken.

Behandeling met clomifeencitraat

Clomifene is een al lang vertrouwd oraal medicijn dat bekend staat om zijn veiligheid, effectiviteit en relatief lage kosten. Clomifeen wordt gebruikt om een afwezige of onregelmatige menstruatiecyclus (ovulatie-inductie) te behandelen en om een aandoening aan te pakken die luteale fasedefect wordt genoemd. Dit gebeurt door de progesteronsecretie tijdens de tweede helft van de cyclus te verhogen en de lengte van de menstruatiecyclus voorspelbaarder te maken, waardoor het tijdstip van geslachtsgemeenschap of kunstmatige inseminatie beter kan worden bepaald. Clomifeen kan ook worden gebruikt om de ovulatie te versterken bij vrouwen die al een ovulatie hebben (ovulatieversterking).

Hoe werkt clomifeencitraat?

Clomifeen zorgt ervoor dat de hypofyse in de hersenen meer follikelstimulerend hormoon (FSH) en LH (luteïniserend hormoon) afscheidt. Deze werking stimuleert de groei van de eierstokfollikel en initieert zo de eisprong.

Tijdens een normale menstruatiecyclus vindt er slechts één eisprong plaats. Door het gebruik van clomifeen produceren de eierstokken vaak twee of drie eicellen per cyclus. Clomifeen wordt gedurende 5 dagen oraal ingenomen en is alleen actief gedurende de maand dat het wordt ingenomen.

Clomifencitraat voor ovulatie-inductie.Clomifene in combinatie met een medicijn genaamd Provera kan effectief zijn bij het op gang brengen van de menstruatie en de ovulatie bij vrouwen die geen menstruatiecyclus hebben:

• De behandeling begint met een cyclus Provera van 5-7 dagen, oraal in te nemen.
• Twee tot drie dagen nadat Provera is afgerond, zou de menstruatie moeten beginnen.
• Op de 3e, 4e of 5e dag van de menstruatie wordt een cyclus clomifeen gestart.
• Een tablet clomifeencitraat van 50 mg wordt gedurende 5 dagen oraal ingenomen.
• Op dag 11 of 12 van de menstruatiecyclus wordt een echo gemaakt om te bepalen of er zich een of meer follikels in de eierstokken hebben ontwikkeld. Patiënten wordt op dit moment ook gevraagd om een ovulatietestkit te gebruiken om hun urine te testen op een stijging van LH (luteïniserend hormoon), wat erop wijst dat de eicellen zijn gerijpt en dat de eisprong op handen is. Als er geen LH-piek wordt gedetecteerd, kan de ovulatie zelf worden opgewekt met een injectie met het medicijn hCG (Ovidrel), wat ervoor zorgt dat de rijpe eicel(len) uit de follikel(en) vrijkomen.
• Natuurlijke geslachtsgemeenschap of inseminatie is afgestemd op de ovulatie.
• Als de ovulatie is ondersteund door een hCG-injectie, wordt een vorm van het hormoon progesteron toegediend via vaginale tabletten of gel. Het hormoon progesteron dient om het baarmoederslijmvlies te ondersteunen en voor te bereiden op de bevruchte eicel.
• Twee weken na de ovulatie wordt patiënten gevraagd om Doe thuis een zwangerschapstest (urinetest). Als de test positief is, wordt er een bloedonderzoek gedaan om de resultaten te bevestigen.

Als er tijdens deze eerste dosis clomifeen geen eisprong optreedt, wordt een nieuwe cyclus met provera voorgeschreven en wordt de dosis clomifeen verhoogd totdat de eisprong wel plaatsvindt. Het is mogelijk om direct met een nieuwe clomifeenkuur te beginnen of, als er nog cysten in de eierstokfollikels aanwezig zijn, kan een rustcyclus worden geadviseerd voordat de behandeling wordt hervat.

Als de ovulatie zelfs met een hogere dosis clomifeen niet kan worden opgewekt, wordt deze behandelingsvorm stopgezet en kan opnieuw worden geprobeerd de ovulatie op te wekken met een andere vorm van vruchtbaarheidsmedicijn (letrozol of gonadotropinen).

Clomifencitraat voor ovulatievergroting.Bij vrouwen die regelmatig menstrueren, kan clomifeen worden gebruikt om de eierstokken te helpen meer dan één rijpe eicel te produceren. Dit wordt soms "superovulatie" genoemd. Het proces verloopt als volgt:

• Op dag 3 van de menstruatie wordt een cyclus clomifeen gestart. Als u vroeg in de cyclus met clomifeen begint, kan dit de werving van meer dan één rijpe eicel bevorderen.
• Meestal worden twee tabletten clomifeencitraat van 50 mg gedurende 5 dagen oraal ingenomen, van cyclusdag 3 tot cyclusdag 7.
• Op dag 11 of 12 van de menstruatiecyclus wordt een echografie uitgevoerd om te bepalen of er een of meer ovariële follikels zijn ontwikkeld. De echografie helpt bepalen hoeveel rijpe eicellen zich in hun follikels vormen. Om de ovulatie-inductie succesvol te laten zijn, moeten er op dit punt 2-3 follikels zichtbaar zijn (met slechts één follikel zouden we de kans van een vrouw om zwanger te worden niet significant vergroten). Wanneer een Wanneer de eierstokfollikel rijpt, produceert deze het hormoon oestrogeen, waardoor het baarmoederslijmvlies dikker wordt ter voorbereiding op de innesteling van een embryo. Echografie in dit stadium dient ook om het baarmoederslijmvlies te meten en te controleren of clomifeen zelf geen nadelige effecten heeft op het baarmoederslijmvlies (zie bijwerkingen van clomifeen hieronder).
• In dit stadium wordt patiënten ook gevraagd om een ovulatietest te doen om te testen op een piek in het LH-hormoon, wat wijst op een naderende ovulatie. In de meeste gevallen krijgen patiënten een injectie met hCG (humaan choriongonadotrofine), ook bekend als Ovidrel. Dit hormoon initieert de vrijlating van de eicel (ovulatie) en de ontwikkeling van het corpus luteum, wat het lichaam helpt om progesteron te produceren. De eisprong vindt gewoonlijk plaats ongeveer 38-44 uur na de hCG-injectie.
• Na de eisprong wordt een vorm van het hormoon progesteron via vaginale tabletten of gel toegediend om het baarmoederslijmvlies te ondersteunen en voor te bereiden op de bevruchte eicel.
• Patiënten wordt gevraagd om twee weken na de eisprong thuis een zwangerschapstest (urinetest) te doen. Als de thuistest positief is, wordt er een bloedtest uitgevoerd om de resultaten te bevestigen.

Als de clomifeencyclus niet voldoende eicellen heeft opgeleverd, is het mogelijk om direct met een nieuwe cyclus te beginnen; Of, als er nog cysten aanwezig zijn op de ovariumfollikels, kan een rustcyclus worden geadviseerd voordat de behandeling wordt hervat.

Bijwerkingen van clomifeencitraat.Ovulatietestkits die de LH-piek detecteren, kunnen vals-positieve resultaten opleveren als de test begint vlak voor de toediening van clomifeencitraat. Als patiënten beginnen met testen met de ovulatietestkit op cyclusdag 9 of eerder, is de kans groot dat ze een vals-positieve uitslag krijgen. Om die reden raden wij aan voorzichtig te zijn met het te vroeg testen.

Als een patiënt niet zwanger is en de menstruatie optreedt, wordt dezelfde dosis clomifeen gegeven na een normale bekkenechografie. We raden doorgaans maximaal 6 cycli aan voor patiënten met ovulatie-inductie en maximaal 3 of 4 voor patiënten met ovulatie-augmentatie.

Mogelijke bijwerkingen van Clomifeen zijn onder andere:

• Blozen (zeer vaak)
• Ovulatiepijn en verhoogde gevoeligheid – ook wel "mittelschmerz" genoemd
• Wazig zien, dubbelzien of 'sporen' (een complicatie die ertoe kan leiden dat de behandeling moet worden stopgezet)
• Humeurigheid (waardoor stopzetting in ernstige gevallen noodzakelijk is)
• Misselijkheid
• Gevoelige borsten
• Hoofdpijn
• Vaginale droogheid
• Clomifene kan soms de productie van baarmoederhalsslijm verminderen, waardoor het voor sperma onmogelijk kan worden om door de baarmoederhals naar de baarmoeder te zwemmen. Om dit potentiële probleem te omzeilen, kan intra-uteriene inseminatie (IUI) worden geadviseerd, zodat baarmoederhalsslijm volledig kan worden omzeild.
• Bij ongeveer 20% van de patiënten kan clomifeen een negatieve invloed hebben op de oestrogeenproductie, waardoor het baarmoederslijmvlies niet op het juiste moment kan verdikken. Als het slijmvlies te dun is, kan het embryo zich niet succesvol innestelen. Deze bijwerking treedt meestal op bij herhaald gebruik of bij hogere doses medicatie. De uitdunning van het baarmoederslijmvlies stopt zodra de behandeling met clomifeen is afgerond. Een alternatieve therapie die in deze situaties vaak wordt aanbevolen, is een medicijn genaamd Letrozol, dat een milder effect heeft op het hormonale systeem. Letrozol verlaagt tijdelijk de oestrogeenspiegels, waardoor de hypofyse de productie van FSH en LH verhoogt en de ovulatie bevordert. (Hoewel letrozol nog niet door de FDA is goedgekeurd voor ovulatie-inductie, geven uitgebreide onderzoeken aan dat deze behandelingsoptie geen nadelen met zich meebrengt.)
• Minder dan 5% van de vrouwen kan een overdreven reactie op de behandeling ervaren, bekend als ovarieel hyperstimulatiesyndroom. Deze aandoening is zeldzaam bij behandeling met clomifeen en komt vaker voor bij gebruik van Gonadotropinemedicatie. Het ovarieel hyperstimulatiesyndroom wordt gekenmerkt door een opgeblazen gevoel in de buik, misselijkheid en diarree, en in ernstigere gevallen symptomen zoals kortademigheid, moeite met plassen en pijn op de borst. Aanpassingen kunnen worden gedaan voor mensen met hyperstimulatie door de medicatie te verminderen en de behandelcyclus te verkorten. In 1% van de gevallen kan ernstige hyperstimulatie een interventie met intraveneuze vloeistoffen of verwijdering van buikvocht vereisen, zodat de vruchtbaarheidsbehandeling kan worden voortgezet. De symptomen van hyperstimulatie beginnen ongeveer een week na de ovulatie. Milde gevallen duren ongeveer een week en reageren meestal op hydratatie en zorgvuldige monitoring. Over het algemeen is ovariële hyperstimulatie zeer onwaarschijnlijk, gezien de zorgvuldige monitoring van de follikelontwikkeling.
• Meerlingzwangerschap kan een risico vormen bij behandeling met clomifeen. De incidentie van een tweeling is verhoogd tot 5%; Meerlinggeboortes hoger dan tweelingen komen zelden voor (1-2%). Als een echografie 3 of meer rijpe follikels (eicellen) laat zien, wat aangeeft dat een hoge kans op een meerlingzwangerschap bestaat, kan patiënten worden geadviseerd om te overwegen of ze embryoreductie willen ondergaan, mocht er een drielingzwangerschap optreden. Als deze procedure niet gewenst is, of als meerlingzwangerschappen een fysieke of emotionele uitdaging vormen, kan patiënten worden aangeraden om af te zien van pogingen om zwanger te worden tijdens deze cyclus.

Succespercentages van behandeling met clomifeencitraat

Van de vrouwen die anovulatoir zijn (niet in staat om elke maand een eicel te produceren), zal ongeveer 70% ovuleren bij behandeling met clomifeen; en conceptiepercentages die passen bij de leeftijd van de patiënt zouden moeten worden bereikt. Vrouwen jonger dan 35 jaar kunnen een zwangerschapspercentage van 20-25% per maand bereiken, zolang er geen andere significante factoren aanwezig zijn. Oudere patiënten bereiken deze percentages mogelijk niet, omdat hun afnemende eicelkwaliteit een factor zal worden. We benadrukken dat succespercentages zeer individueel zijn en afhankelijk zijn van een aantal factoren. Het beste is om een grondig gesprek te voeren met uw fertiliteitsarts om een beter inzicht te krijgen in de kans op succes van dit of een ander behandelplan.

Er zijn alternatieve vruchtbaarheidsbehandelingen voor vrouwen die niet zwanger raken met clomifeentherapie. Als 3-6 volledige clomifeencycli niet tot een zwangerschap leiden, kunnen andere methoden voor ovulatie-inductie worden aanbevolen. Voor oudere patiënten kunnen gonadotrofinen en intra-uteriene inseminatie worden aanbevolen. Voor jongere patiënten, bij wie het risico op meerlingzwangerschappen te hoog kan zijn bij gebruik van gonadotropinen en IUI, kan In-vitrofertilisatie de volgende beste stap zijn die wordt aanbevolen.